Αναρωτιέμαι καθημερινά, σχεδόν κάθε στιγμή, προς τα που πάω . Προς τα που να πάω. Σπάνια αναρωτιέμαι από που έρχομαι. Σπάνια που είμαι.
Δεν έχω εξήγηση σε αυτό.
Ο Σαμ υποστήριζε, τον καιρό που κάναμε παρέα, πως βρίσκομαι σε μια ορισμένη φάση και πως δεν πρέπει να με απασχολεί αυτό καθ'αυτό το γεγονός του γιατί αναρωτιέμαι, αλλά πως μεγαλύτερη σημασία έχει ή να απαντήσω επιτέλους ή να σταματήσω να αναρωτιέμαι. Το γιατί είναι δευτερεύον έλεγε.
Το αναφέρω τώρα αυτό, γιατί η φαση που έλεγε ο Σαμ είναι αφ' ενός κάπως μεγαλύτερης διάρκειας από όσο υποθέταμε τότε, και αφ' ετέρου γιατί πρόσφατα διαπίστωσα πώς μερικές φορές η αναζήτηση είναι σαν να έχεις έναν φακό και να προσπαθείς να βρεις την έξοδο από ένα κτίριο ενώ κανονικά θα έπρεπε να ψάχνεις να βρεις τον διακόπτη για το φως.
Το κόλπο έγκειται στο γεγονός ότι ΔΕΝ μπορείς να βγεις από το κτίριο. Πρόκειται περί απάτης. Το κτίριο κινείται μαζί σου και ο φακός κάποια στιγμή θα σε εγκαταλείψει. Άρα όσο το συντομότερο ανάψεις το φως τόσο το καλύτερο.
Αυτό ο Σαμ δεν το ήξερε και εγώ το υποπτεύθηκα πρόσφατα. Είμαι σχεδόν σίγουρος τώρα, πόσο μάλλον που το κτίριο είναι τεράστιο και οι διακόπτες πολλοί.
Εξυπακούεται ότι ύστατη πράξη ρομαντισμού είναι να εξακολουθήσεις να αναζητείς την έξοδο με τον φθίνοντα φακό σου. Και ύστατη πράξη ανατροπής να την βρεις.
Μετά είναι και το άλλο. Όταν με το καλό βρεις τον διακόπτη και ανάψει το φώς (αν πούμε ότι δεν έχει καεί ή βραχυκυκλώσει) το πιο πιθανό είναι ότι σε ένα φωτισμένο δωμάτιο θα βρεις και την έξοδο. Θα την δεις. Κι ας κινείται και το κτίριο. (Αν υπάρχει έξοδος).
Ένας άλλος τρόπος είναι να αδιαφορήσεις για φακούς και διακόπτες και να αρχίσεις με μέθοδο και υπομονή να ψηλαφείς το χώρο. Να, αυτό είναι μια καλή ιδέα.
Και τώρα οι συμβουλες μας για χειροτέχνες:
Ένας συμφοιτητης, μια φορά, είχε την ιδέα να πλύνει τον εγκέφαλό του. Υπέθετε ότι έτσι θα ξεφορτωνόταν ένα μεγάλο λασπώδες βουνό που είχε συσσωρευθεί με τα χρόνια εκεί μέσα. Επέλεξε έναν έξυπνο τρόπο. Θα τοποθετούσε έναν σωλήνα στον δεξί του κρόταφο και θα άνοιγε μια τρύπα στον αριστερό. Το νερό θα περνούσε με δύναμη και θα παράσερνε τις ακαθαρσίες.
Το γεγονός ότι η μέθοδος μοιραζόταν στοιχεία αυτοκτονίας δεν τον έβαλε τόσο σε σκέψεις, όσο το γεγονός ότι δεν ηταν σίγουρος αν οι μπούρδες είναι υδατοδιαλυτές. Το σχέδιο ανεβλήθη.
Μετά δοκίμασε το ίδιο χωρις νερό αλλα με αλκοόλ. Λειτουργησε θαυμασια και δεν χρειάστηκε καν να ανοίξει καινούριες τρύπες. Απλώς η πλημμύρα παρέσυρε και κάνα δυό άλλα περιεχόμενα.
Don't try this at home.
Ως τέλος μια μικρή bonus φωτογραφία
