Ο Ευγένιος Δεμούργος-Letraset προκειμένου να πάψει να δέχεται παρακλητικες συνομιλίες χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, κατασκεύασε μια δικής του συλλήψεως συσκευή την οποία έχρισε τηλέφωνο και παρόλο που δεν του προσέφερε καμιάς μορφής ασύρματη ή ενσύρματη σύνδεση με οποιοδήποτε δίκτυο, εκείνος επέμενε να τηλεφωνεί με αυτήν.
Στην αρχή η μικρή του αυτή ιδιοτροπία πέρασε με συγκατάβαση και μισόγελα στους γύρω του.
Όσο περνούσε ο καιρός όμως και οι συνομιλίες του πλήθαιναν σε αριθμό και μάκραιναν σε διάρκεια, αποφασίστηκε να του γίνει μια αγαθών προθέσεων συζήτηση μήπως και έρθει στα συγκαλά του.
Κατά την διάρκεια αυτής της συζήτησης και ενώ το αδιέξοδο διαφαινόταν απειλητικό, η συσκευή εξέπεμψε έναν ήχο μεταξύ σειρήνας και κλαρινέτου και ο Ευγένιος ζήτησε συγγνώμη και δέχτηκε την κληση. Μίλησε για πέντε-εξη λεπτά και κατόπιν χαμογελαστός ανακοίνωσε πως έπρεπε να φύγει για μισή ώρα.
Η μισή ώρα έγινε μία και μετά δύο και μετά πολλές πολλές ακόμα. Δεν επέστρεψε ποτέ.
Η συσκευή έκτοτε παρέμεινε σιωπηλή.
Εκτός από μια φορά κάθε δύο μήνες που διέφευγε από το ακουστικό ένας μικρός γαλάζιος ατμός και ακουγόταν κάτι σαν βρισιά.
